sobota, 25 maja 2013

Rozdział 9


Po tym jak Alice spotkała Victorię , w domu Samary zdażyło się coś czego Samara się nie spodziewała . Siedzieli  właśnie na kanapie razem z  Minkim . Wtem Minki rzekł:
- Mam pytanie.
- Tak słucham cię .
- Mogę u ciebie zamieszkać ?
-Yyyyyyyy...........no oczywiście  a czemu pytasz?
- Bo chcę z tobą zamieszkać bo już dłużej nie wytrzymam pod jednym dachem z Juniorem .
- Aha proszę. 
 Samara poszła do kuchni a za nią  Minki . Stali tam przez około 10 minut gdy nagle Samarze zrobiło się słabo i zemdlała uderzając głową o róg stołu . Leżała  tam  przez około 10 minut .W końcu  się obudziła , wtem minki zapytał ją:
- Samaro nic ci nie jest ?
- Kto jaka Samara , kim ty jesteś .-powiedziała i wybiegła  z domu jak oparzona . Krążyła przez 1 godzinę po parku nie wiedząc kim jest i gdzie jest . Nagle usłyszała wołanie  więc się odwróciła .Zobaczył tam Juniora który podszedł do niej i rzekł:
- Wybaczysz mi Samaro ?
- Kim ty jesteś - rzekła zdezorientowana Smara .
wiedział już że Samara straciła pamięć .Więc rzekł do niej z podstępem w oczach:
-   Jestem twoim chłopakiem , a ty nazywasz się Samara  i bardzo się kochamy .
- Taaaak  czy to prawda  a kim był ten chłopak w domu po tym jak się ocknęłam ?
- A to Minki twój wróg .
- Tak aha dziękuję a jak ty się nazywasz ?
-Ja jestem Junior twój chłopak .
 - Aha -rzekła z przekonaniem Samara i przytuliła Juniora . Po tym poszła w dalszą drogę a Junior mówił pod nosem :
- I  co widzisz Minki ona jest moja  ! 
Samara poszła z powrotem do domu i zaczęła krzyczeć bo zobaczyła tam Izumi ,Minkiego ,Alice, Victorię . Nagle odezwała się w stronę przyjaciół:
-Co wy tu robicie i kim wy jesteście ?
- My jesteśmy twoimi przyjaciółkami a to twój chłopak   .
-Chłopak ?? to mój wróg moim chłopakiem jest Junior .
- Co ja się chyba przesłyszałem , Junior?
- Tak Junior .
- Co ci się stało . - zapytała Izumi .
-Ja wiem -odrzekł Minki .
- To mów .
- No wiecie bo Samara zemdlała i uderzyła głową o  róg stołu . 
-Aha pewnie ma zanik  pamięci .
- No tak ?!
Patrzyli na siebie ze zdziwieniem  próbując wymyślić coś aby przywrócić Samarze pamięć . Nagle Alice wpadła na genialny ale bolesny pomysł ,aby uderzyć ponownie Samarę w głowę i wtedy wróci jej pamięć .Zrobili to i po 10 minutach już wszystko pamiętała ale nie wiedziała czemu Junior ją wczoraj przepraszał bo zapomniała tylko to co zrobił jej Junior. Następnego dnia Samara szła powoli przez park i zobaczyła Juniora który szybko do niej podbiegł i przytulił ją . Ta szybko odepchnęła go i zapytała:
-Co ty do jasnej CHOLERY robisz?
Junior spojrzał na nią ze zdziwieniem i zobaczył  w jej oczach coś dziwnego , tak jakby ona wróciła ,i zapytał :
- Pamiętasz mnie to ja Junior twój chłopak .
-Nie ty jesteś Junior kolega mojego chłopaka z zespołu .
- No nie wierze wróciła ci pamięć .
-Tak wróciła i co ?
-  Miałaś nic nie pamiętać.
-Co to , przez ciebie zemdlałam .
-Tak i co?
- I nic to ty chciałeś żebym byłą twoja , już sobie przypominam.
- Ooł to nie miało być tak , ty miałaś nic nie pamiętać .
- Aha to był twój plan .
- Tak i miał się sprawdzić .
 Po tej kłótni Samara poszła do domu i zobaczyła tam  Zelo oraz  Minkiego rozmawiających o czymś więc zapytała:
- Co wy tu robicie ?
-My  niccc- zmówili się . Szamarze zdawało się to być dziwne że Minki i Zelo gadają za jej plecami więc spojrzała w kalendarz i nie mogła uwierzyć własnym oczom .Za tydzień miały być jej urodziny a oni  knuli za jej plecami jakąś niespodziankę . Ale że Zelo i Minki a nie Izumi ,Alice ,Victoria i Mnki. To zdawało się być dziwne więc spojrzała jeszcze raz w kalendarz i okazało się że dokładnie za dwa dni mija 17 lat od kiedy się poznali i zaprzyjaźnili . Dlatego knuli razem  za jej plecami . Samara była oburzona że nie chcieli jej nic powiedzieć ale tak już bywa . Mogła tylko siedzieć i czekać . Dwa dni póżniej w rocznice poznania Minki  przez cały dzień nie odzywał się do Samary , więc ta postanowiła   spokojnie  czekać  do wieczora  ale  to wszystko było bez sensu bo szyki  popsuł jej  Zelo który przyszedł do niej aby powiedzieć jej coś ważnego , rzekł :
- Samaro mam  dla ciebie straszną wiadomość !
- Jaką ?-spytała zaniepokojona Samara .
- Wszystkiego najlepszego !-wykrzyczał Zelo a za nim pojawili się przyjaciele oraz Minki . 
- Ojej !-krzyknęła wystraszona Samara .
Zabawa byłą wyśmienita ale nadeszła godzina aby już skończyć to szaleństwo . Wszyscy poszli a Minki i Samara siedzieli na kanapie . Nagle Minki rzekł:
- Samaro ?
- Tak .
- Kocham Cię i zawsze będę przy tobie -  i pocałował ją .
Ta odwzajemniła pocałunek i mocno go przytuliła . W pewnej chwili rzekła :
- Też cie kocham .
Jesteś moim skarbem .-powiedział Minki patrząc w jej błekitne oczy . Byli w sobie szaleńczo zakochani ,a po tym co zrobił im Junior mogli nareszcie być razem na zawsze.Następnego dnia Samara trochę przysnęła i obudziła się trochę późno . Już  myślała że Minkiego nie ma w  domu  więc wstała i zaczęła iść w stronę kuchni .Zobaczyła na podłodze płatki róż . Gdy weszła do kuchni czekał tam na nią Minki ze śniadaniem i rzekł :
-Czy mój skarb już wstał ?
- Tak wstał .- odrzekła Samara .
Czy ta sielanka będzie trwać wiecznie ?
Dalsze perypetie naszych bohaterów w następnym rozdziale.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                           



3 komentarze:

  1. AAAAAAAAAAAA! Wybacz, ale ja już nie mogę i muszę to powiedzieć już któryś raz - ZWOLNIJ Z AKCJĄ !!
    Nie musisz wszystkiego pisać od razu w jednym rozdziale, możesz to podzielić albo przedłużyć jakąś sytuację przez ileś rozdziałów. Dobrze by było, gdybyś opisywała dłużej sceny, np. dobry opis uzyskałabyś z przyjęcia urodzinowego, napisałabyć co tam się działo.
    Mianhe, że tak się czepiam, no ale nawet w szkole w kółko ci mówię, żebyś zwolniła z akcją ^_^
    Oczywiście notka podobała mi się oprócz tamtych uwag wszystko było fajne : D Czekam na next !

    OdpowiedzUsuń
  2. Ja też błagam, ZWOLNIJ! A tak w ogóle to się pogubiłam, ale spoko zaraz sobie wszystko ułoże.
    Notka fajna i w ogóle ten pomysł Alice był super, sama też bym tak zrobiła gdyby ktoś stracił pamięć, chociaż niekoniecznie po to żeby odzyskał, tylko tak dla zasady XD.
    Fajny nick ;)
    Pozdrawiam, weny życzę i czekam na next
    Alicja w Krainie Czarów XD

    PS. Mam jeszcze jedno życzenie, błagam! Wyłącz tą debilną weryfikacje obrazkową, bo się czuje jak jakiś ㅕㅗㅠ로ㅁ (klawisze naciskane przypadkowo) jak 10 raz z rzędy wipisuje jakieś durne literki ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Nominuję Cię do Liebster Award, więcej szczegółów: http://zero-strachu.blogspot.com/2013/05/liebster-award_25.html

      Usuń